sürekli önyargı beslenen insanlardır. ve bir diğer kişiya da kişiler tarafından söz'de idam edilenlerdir. ateist'isen bitmiştir bir başkasına göre. otomatikmen kafada bir profil belirir, inanacağı değeri olmayan zevk için yaşayan, herşeyi bir anda zevk için satabilen bir insan profili çıkmaktadır karşınıza. ki bunu değerlendirirken insanlar şu ayrımı yapmıyorlar: dinsizlik ile inançsızlık arasındaki ayrım. bir insan dinsiz olabilir ama inançsız olabileceğini düşünemiyorum.[bu da olabilir ama değer konusu da çapraşık] bununla birlikte kafada oluşan profil ile dinsizlik kavramnın çakışıp çakışamayacağı oldukça tartışmalı bir konudur. burada hakikat ya da gerçekler değil doğrular söz konusudur; ki doğrular da kişiye göre değişir.
bunun yanında demek istediğim bir konu da neden insanların ateistleri böyle bildikleridir. düşünüldüğünde otomatikmen eksi şimşekleri üzeirne çeker ve bir söz yığını kuşatır kişiyi. bunun asıl temeli neye dayanır? bence toplumda öğretilen değer, norm, gelenek vs ile çatışmaya girmesindendir. ama nasıl bir çatışma?[yanıılmıyorsam burada da ''antagonizm'' ile ''çelişki'' arasındaki ayrım yapılmamaktadır] çünkü her kabul edilmeyen değer, ya da hayat tarzı olarak uygulanılmayan bir değer otomatikmen bunu karşıtını ifade etmez. bir insan dinsiz olabilir ama dinsiz olması her gün grup seksi yapıyor ya da bilmem ne için herkesi satar cinsindne bir gerçeklik değil.
''senin değerlerini kabul etmiyorum demek,'' senin düşündüğün ya da yaşamayı düşündüğün gibi yaşamıyorum'' demektir. ''senin değerlerinin hepsine bir antitez sunuyorum ve senin her yaptığın yanlış'' demek değildir.(ki eğer bir insan bir dine sahip olduğunu her seferinde dile getiriyorsa ve kendinde de diğer insanların yaşam biçimlerini yargılama hakkı görüyorsa en azından yaşam biçimi olarak kendi inandığı davada savunusunu yaptığı değerlere bağlı olduğunu pratik olarak da göstermeli, bana göre inanca göre yaşamak budur.[hz muhammed'in sözüdür ''ilk taşı en günahsızın atması'' ya da kafirun süresinin ayetlerini hatırlayalım] ki başkasının değerler sistemini-değersizlik de bana göre bir sistemdir ama bu ateistin değersiz olduğu anlamına gelmez- bu bağlamda ahlak denildiğinde de mesela akla tek kaynak olarak din gelir ama din dışında da iki kaynağı vardır birisi insan diğeri de evrendir!(örneğin eski yunandaki mikrokosmos makrokosmos benzerliği) bundan dinsiz bir insana ahlaksız demek kadar saçma bir davranış yoktur!)
birinci nokta bu yanılsama, bu yanlış düşünüş insanların üzerinde etkili. bir diğer gerçeklik ideolojik aygıtlar ya da baskı araçları. devlet mesela, ya da kitle iletişim araçları mesela en bariz örnektir bunun için. bizim bu şekilde inanmanız bir dereceye kadar(bu benim fikrimdir) devlet böyle öğrettiği ya da böyle yetiştirdiği için. çünkü din bir noktada düşünüldüğü gibi afyondur.[hem acıları dindirir hem de ezene hizmet eder-ki-sınırların silinmekte olduğu zamanımızda milliyetçilik ve din bir devlet için olmazsa olmaz gerçekliklerdir. en azındna aynı sınırlar içersinde tutabilmek için devlet açısında bir gerekliliktir bu.] bunun için en basitinden seyrettiğimiz filmlerden girelim, bir çok filmde kahramnımız öncelikle inaçsızdır bir takım olağandışı ve paranormal olaylar yaşar ve daha sonra inanca kavuşur. örneğin kokuşmuş meksika dizileirnden birisi ''marimar'' bunların dizilerinde de genel anlamda kahramanlarımız dindar olurlar. hatta marimar'ın bizzat kendisi ''aziz'' olarak addedilir.(nasıl azizse gayrimeşru bir çocuğu oluyor cillop gibi bir delikanlıdan bu da ilginç bir nokta.)
ateizm kafalarda sürekli bir yanılsama olarak kalacak. diğer fikirlerin kaldığı gibi batıda müslüman imajının sağlıksız olduğu gibi. bu yazılarımda şu şekilde bir yanlış anlaşılma olmasın, ortaya koyduğum argümanlarla tüm ateistler iyidir ve tümüne de bu çeşit baskılar uygulanıyor şeklinde pesimist tablolar çizmiyorum ama bazı gerçeklikleri görerek diyorum ki bu konuda kafalardaki imajın gerçekliği tutup tutmayacağı çok tartışmalıdır'' bu yüzden kimseyi sözlerimizle ucuzdan ucuza idam etmeyelim!
