"[...]
Şimdilerde de, iğrenç, felaket, dünya üzerinde görülmedik bir karar aldı Büyükşehir Belediyesi ve bir liraya indirdi şehir tiyatrosunun biletlerini. Korkunç bir şey! Yani ne diyeceğimi şaşırdım.
[...]
Şehir tiyatrosu üç milyona bilet sattığı zamanlarda otuz milyona mal ediyordu koltuğunun parasını. Tek bir koltuk otuz milyona mal oluyordu. Dünyada bunun bir tane daha örneği yoktur. Ne Amerika'da var, ne Uganda'da var. Sponsorluk, resmi tiyatrolar falan olur, ama böyle bir rezalet yok. Siz böyle yaparak özel tiyatroları da bitirirsiniz. Giderek şehir tiyatrolarını da bitirirsiniz. inşallah bu karar geri alınır; ama alınmazsa göreceksiniz...
[...]
Beş lira diye tiyatroya gitmeyen adam bir lira oldu diye gitmez. Özel bir şirket olsaydı hakkı var, ama sizin paranızla yaptığı zaman bunu, böyle bir hakkı yok. Ben şimdi özel tiyatro patronuyum, ben vergi vereceğim, o vergilerle sen altı maaş ikramiye vereceksin oyuncularına, adam beş altı sene oyunda oynamayacak. Halkımız bedavacı ve tembel. Seyircimiz tembel. Neden? Düşünmek istemiyor. Bir şeyi beğendi mi, tuttu mu, öyle gider o. Çok büyük bir kaza olup da yeni bir şeyi beğeninceye kadar."
