bi kere üst komşunun da dediği gibi kesinlikle bir bilimkurgu değil. bilimkurgu soslu duygu filmi. hatta sos da değil iki tutam karabiber o kadar. ama duygusallığı da fazla basmamışlar. daha içler acısı vakalar gerçekleşebilirmiş. ayrıca zamanda yolculuk konusunda da yeni bir fikir öne sürmemiş.
--spoiler--
en hüzünçlü sahnesi bence metroda annesiyle konuştuğu sahneydi. ayrıyetten zamanda yolculuk yapan adam çabalar biraz emek verir uğraşır didinir ulen! kurtarıverseydin ya anneni. kendine de gidip söyleseydin ya "karlı ormanda eğil dedeler vurcek amann!" diye..
--spoiler--
bunun yerine 2000 yapımı frequency'i tavsiye ederim. benzer, daha bilimkurgu, daha ciddi, daha iyi.
not: kitabı okumamış sadece filmi izlemiş kişinin yorumlarıdır.
