Bak yine sana yazıyorum sevgilim. sana yazmaktan hiç bıkmıyorum. Ödevim olsa hiç uğraşmam bu kadar. Şuraya bak, seni ve ödevlerimi kıyaslıyorum. Seni dünyalara değişmezken hangi zihniyetle düşümdümse artık.. Ben böyle kendi kendime konuşuyorum gibi ya hani, şimdi eğer bunu sana verebilirsen şizofren sanar beni diyorum. Pek bi farkımda yok hani. Benim olmayana sevgilim diyorum. 'Sevgilim diyorum sevgilim.' Ufak birşey değil bu benim için. Sevgilim.. Sevgilim dediğim insan bütün hayatım olmalı, şu ufacık kalbimin en içinde kimselerin göremeyeceği, dokunamayacağı yerde olmalı. Gözümü kapattığımda, nefes aldığımda, uykumda, hapşırdığımda aklımda olmalı. Hapşırmak saçma mı geldi sevgilim ? insan hapşırdığında kalbi dururmuş. Bunu biliyorum ya ondan aklımda olmalı dedim. Şimdi odun sen bunuda anlamzsın. Neyseee.. Sevgilim dediğim kendimi kötü hissettiğimde aklıma ilk gelen isim olmalı. Kendimi bana iyi hissettiren 'o' ya hani ondan.. işte sen benim için bana bu duyguları yaşatabilen tek insansın. Bu yüzden sana sevgilim diyorum..
