aşk acısı çok tuhaf ya. adı üstünde bildiğin acı işte. elinde, kolunda, bacağında değil ama nerde olduğunu bilmediğin bir yerlerden canın acıyor. hasta değilsin ama için acıyor. gerçekten yorgunsun, bitkinsin. gerçekten ızdırap çekmektesin ama görünürde bir şey yok işte. marul doğrarken elini kessen daha çok ilgi görürsün. ama aşk acısı denince olanlar "boşver"mekten öteye gidemiyor. o derece soyut, o derece diğer insanlara uzak bir acı ama acı işte. adı üstünde. ama ben neyin var dediklerinde bundan bahsetmeye korkuyorum. hep aynı şeyler, unutursun, başkası da var, her yer onlarda dolu... sevgililiğe dair yaptığım her giriş cümlesi dinleyenin suratında bir amaan ifadesi oluşturuyor. hayır yani senle de gitmişiz bir yerlere defalarca, sen bile alışmışsındır belki ona. ben nasıl pat diye unutayım. işte şurda yazarken bile insanlar ne düşünüyor kimblir ya. ciddiye alın artık bu da bir acı. acı lan "acı".
