--spoiler--
islamın temel kaynaklarında adı geçmeyen bir şeyin hükmünü anlamak için islamın bazı genel kuralları vardır. Bunlardan birisi şudur: Eşyada aslolan, ibahadır. Yani, her şey insanlar için yaratılmıştır. Bazı şeylerin ise haram olduğu açıklanmış, böylece hükmü bildirilmeyen şeyler de helal olarak kalmıştır demektir. Bir diğeri de şudur: Temiz ve güzel olan şeyler helaldir, pis ve zararlı şeyler ise haramdır.
Bu iki genel kural, beraberce düşünüldüğü zaman sigara için karşımıza şöyle bir sonuç çıkar: Sigara hakkında kaynaklarda bir şey söylenmediğine göre onun hakkında hüküm verebilmemiz için onun pis ve zararlı olup olmadığına bakmalıyız: Eğer onun pis ve zararlı olduğunu söyleyebileceğimiz özellikleri varsa haram olduğuna, yoksa, helal olduğuna hükmetmeliyiz.
işte bu metodik anlayış sebebiyle tarihte bazı islam alimleri sigaranın helal/mubah olduğu hükmüne varmışlardır. Çünkü, demişlerdir, biz sigaranın bir zararını görmüş değiliz, şu halde onun haram olduğunu söyleyemeyiz. Eğer bir gün zararlı olduğu ortaya çıkarsa biz de ona göre hüküm veririz. Oysa bu gün sigaranın 2000 civarında zehir içerdiğini, pek çok hastalığın sebebi olduğunu, içenlerin sadece kendilerine değil, içmeyenlere dahi zarar verdiklerini bilim kesin olarak ortaya koymuştur.
Bununla birlikte Hanefî gelenekte şöyle bir anlama metodu vardır: Kıyasa/kurallara göre haram olan, ancak Kuran-ı Kerimde ve sünnette adı ve hükmü açıkça zikredilmeyen şeylere haram yerine, tahrîmen mekruh demek daha uygundur. Gerçi bununla kastedilen de haramlıktır, ancak bir şeye haram ya da helal hükmü vermek sadece Allaha (cc) ait bir hak olduğu için, haram olduğu kesinkes anlaşılsa bile, Kuranda haram denmeyen şeylere nezaketen, tahrimen mekruh demek daha güzeldir; Bu sebeple son dönem Hanefîler sigara için tahrimen mekruh; hükmünü tercih etmişlerdir. Tahrîmen mekruh, kanun hükmünde kararname gibi, haram hükmünde mekruh demektir.
--spoiler--
