Bedenimiz sağ kalır, ama ruhumuz ergeç ölümcül darbeyi yer. En kusursuz cinayet budur; yaşama sevincimizi kimlerin öldürdüğünü, bunu hangi güdüyle yaptıklarını, suçluların nerede bulunacağını bilemeyiz.
Peki ya o adsız suçlular yaptıklarının farkında mıdırlar?
Hiç sanmam. Çünkü onlarda mutsuz, kibirli, düşkündürler ve güçlü olduklarını zannederler... *
