örn: istanbul gibi bir şehir.
hergün küfür ettiğim-lanet okuduğum-nefret dolu olduğum şehir.
insanı-trafiği-yolu-kaldırımı ile bana adeta batan şehir.
yaşamaya çalıştığım dahası mecbur olduğum şehir. birgün bu şehirden gidersem il sınırına geldiğim an arabadan inip son defa tüküreceğim. ayakkabılarımı-elbiselerimi çıkarıp arabaya binip gideceğim.
istanbulu düşündükçe mutlu olduğum tek an tuvalette olduğum zaman. çünkü, o an içine sıçıyorum da ondan.
