eskiden aylık çıkan şirinler dergisindeki bir yazı köşesi.
içeriği genelde korku-komedi şeklindeydi, ama 6 yaşında bir çocuğa komedi kısmından çok korku kısmını bulaştırıyordu elbette.
bunun bir yazısında, ıssız bir ormanın derinliklerinde bir nehrin başında devamlı kirli çamaşırlar yıkayan kırmızı gözlü, koca burunlu bir cadı anlatılıyordu. bu çirkin ve yaşlı cadı, eskiden çok güzel bir prensesmiş ve bir gün ormanda tek başına gezerken bir cadı bunu görüp büyü yapmış, bu da o büyünün etkisinden kurtulabilmek için yıllarca ormanda pis don, atlet bok püsür yıkayıp duruyormuş işte.
hikayenin sonuna doğru bir de o karıdan korunmanız için bilgi veriyorlardı; bir rivayete göre ormanın derinliklerinde pis don yıkayan yaşlı bir cadı görürseniz hemen ayakkabılarınız ters giyin ve çoraplarınızı da kulaklarınıza geçirip, donunuzu kafanıza yerleştirinvari. ahh ah.
