yokken onu bulabilmek için her şeyi yaparsın. ona ulaşabilmek için sevdiğini terkedersin, arkadaşlarından uzaklaşırsın. ona ulaşınca dünyanın en mutlu insanı hissedersin. bir süre sonra bir şeyleri eksik hissetmene rağmen huzurlusundur *. bir süre sonra huzur geçmesine rağmen toplumda yaşamanın verdiği huzursuzluk, adaletsizliklerden uzak olduğun için rahat hissedersin. bir süre sonra eski dostlarına ulaşmayı düşünmeye başlarsın. bir süre sonra eski dostlarına ulaşırsın. o an eski dostlarının eski dost olduğunu anlarsın. bir süre sonra eski sevgiline ulaşmayı düşünmeye başlarsın. bir süre sonra eski sevgiline ulaşırsın. o an. sen de biliyorsun işte "yürümez"di. bir süre sonra yavaş yavaş kafanda yeni insanlar tanıma fikri yaratırsın. ama insanlarla iletişime geçmenin çoğu yolunu yitirmiş, espri yeteneğin körelmiş bir yaratıksındır. uzun bir süre mucize beklersin. sonra anlarsın ki yalnızlık intihar etmek gibi. ölmeden önce hep intihar etmek istersin. ilk bileklerini kestiğin an huzur hissedersin. sonraysa pişmanlık bütün benliğini hırpalar. ikisinde de kurtuluş mucizelere bağlıdır artık.
