yine bir anımı anlatayım, gelmişiz üniversiteye ki türkiyenin en rahat şehirlerinden, avrupaya sınır olan bir kent. gelirkenki düşünceler herkesinki ile aynı; dersi derste dinlerim kasmaya gerek kalmaz, kafayı takmamış olurum derslere. sonra gelsin eğlence, kızlar vs. tarzı espritüel düşünceler...
neydi beni bu tarz düşüncelere iten şey bilmiyorum ama feci kaptırmıştım kendimi amına koyim. malesef devlet yurdu çıkmadı, hala götümde acısını hissettiğim derecede para verdiğimiz bir özel yurda yazıldım mecburen.
ekmek elden su gölden, derslerde rahat geçiyo. aynı sınıfta olduğum ve aynı yurdu paylaştığım bir arkadaşla okula gidiyoruz sabahları ilk zamanlar. diyalog genelde şöyle;
yetkiliservis: kanka benim lisede iki buçuk senelik sevgilim oldu. yokum ben artık o işlerde. uzun süreli ilişkilere karşıyım. hee olursa olur ama uğraşmam yani uzun süreli. varsa yoksa eğlence amına koyim artık.
semih: bakıcaz bakalım aga, takılalım biraz birileriyle, olmadı bırakırız.
yetkiliservis: aynen hacı.
bu tarz ile bir ay filan ilerledik. baktık olmuyo diyalog şuna dönüştü;
yetkiliservis: kanka ya yok lan bizim gibi düşünen kız. neyse biz de seçicilikten vazgeçip biraz daha toleranslı olalım. (tolerans göstercez bi de bak bak, tipe bak amına koyim)
semih: aynen kanka ya. bulalım iki tane, kafamıza göre olsun yeter. akşamları takılmaya, muhabbet etmeye çıkarız en azından.
yetkiliservis: öyle yapçaz artık aga.
bu tarz ile daha fazla yol aldık. sonuçta istediğimiz kötü bişey değildi. değildi di mi? değilse niye hala sapız lan? neyse diyalog şu an şu;
arkadaş1: (ders arası) beyler çıkışta batak atmaya gidelim mi lan?
yetkiliservis: başka alternatif var mı amına koyim? yurda gitsek otur otur zaman geçmiyo.
arkadaş2: aynen aga. sigaramız var mı lan?
arkadaş3: gireriz ortak pakete.
semih: ortaksa kemıl alalım amına koyim.
semih ile yurda dönerken;
semih: olm niye böyle oluyo lan. sınıfta sekiz erkeğiz kalanı kız lan. edebiyat fakültesi öğrencisiyiz amına koyim. mühendisliklerin sınıfında kız yok, ondan öyleler. biz daha beter durumdayız hahaha.
yetkiliservis: aga ikimizinde bi tarzı var. ben de bilmiyorum niye böyle oluyo. şahsen entelektüel bi kişiliğim olduğuna inanıyorum. (burada sanırım kendimi avutuyorum)
semih: öyleyiz aga. bize şans tanınsa gerçekten etkileyebileceğimizden eminim. (kusura bakma kanka bana şans en son iki ay önce iddaada güldü. yedi lira kazanmıştım.)
yılbaşı sebebiyle çoğu öğrenci döndü ve dün akşam can sıkıntısı ile otururken;
semih: kanka bizimkilere mesaj atayım da gelsinler takılırız bari. (bizimkiler: ortak kemıla girdiğimiz arkadaşlar.)
yetkiliservis: olur aga. hadi aynı anda atalım mesajı etkileyici olsun.
on dakika geçer, cevaplar mesaj olarak gelmektedir;
arkadaş1: aga hastaneden çıktım, çok fena oldum ya, serum felan verdiler yatıyom şimdi evde. viskiyi fazla kaçırmışım, öldüm aga öldüm. (öehhhh amına koyim)
arkadaş2: aga ya kız arkadaşım bende bu gece, gelemem ben. (adamın sevgilisi var lan)
arkadaş3: aga ben hastayım gelemedim daha kendime, beni mazur görün. (adam cidden hastaydı ama)
işte böyle dostlarım. şu anda bıraktık kızları, semih ile batağa iki kişi arıyoruz. psikoloji filan da kalmadı amına koyim. iç savaş yaşıyorum kendimle, sorun bende mi diye? muhtemelen bizde sorun ama sorun ne söyleyin!
bu arada beş saat pişti oynamak gerçekten can sıkıyo dostlarım...
