sike sürülecek aklı yoktur. facebook denen şeyi herkes biliyor, takılıyor zaten. işte benim anlatacağım şey de bu mecrada oluyor. arkadaş listemde mini mini çıtı pıtı onbeş yaşında bi kız var. yirmi yaşlarında at gibi hatunlarda var tabi ama şimdi konumuz bu değil. bu kızın platonik aşkı olan yirmili yaşlarda birde lavuk var. ikiside listemde ekli, ne haltlar yediklerini, ne boklar paylaştıklarını görebiliyorum doğal olarak.
bazen bakıyorum kız çok güzel bi şiir yazmış, şiirin baş harflerini okursan lavuğun adı falan çıkıyor, öyle cafcaflı bi şiir yani.. bu elamanda o şiire bombok yorumlar yazıyor.
kızı yazdığına pişman ediyor. e tabi kızda biraz yüzsüz vazgeçmiyor hiç. elamanın bulunduğu resimlere çok yakışıklısın gibilerinden binbir iltifatlar döşüyor. lavuğun bu iltifatlara verdiği yanıt ise sen sus lafından ileri gitmiyor. demem o ki ben ne zaman bu kızın ezildiğini görsem içim parçalanıyor. bazen mesaj atmak bi abi şefkatiyle kendisini
teselli etmek istiyorum ama 'sen karışma'lar aklımı esir alıyor. yazık lan.
