her gün güne umutla başlarsın, birden aklına gelir işsiz olduğun. bundan 1 yıl sonra kendini nerede gördüğünü sorarsın ama cevap alamazsın. umutsuzluk, karamsarlık kaplar tüm vücudunu, uykusuz geceler başlar sonra. kalbin sıkışır, ne olduğunu bilmediğin bir sızı başlar içinde. unutmaya çalışırsın her şeyi. bir hayal dünyası kurarsın kendine. elin bazen ilaç kutularına gider. ama o an aklına sevdiğin insanlar gelir, vazgeçersin. nefes almaya devam edersin. asosyal olmaya başlar, insanların işinle ilgili sorular sormasına tahammül edemezsin. bir süre sonra sokağa bile çıkmak istemezsin. sokakta el ele, kol kola gezen mutlu çiftleri görünce hüzünlenirsin.
