kalbin sıkışmasına,umutsuzluğa,birbirinden kötü hayaller kurmaya uzun lafın kısası hayattan soğumaya teşvik eder sizi. ülkede ki işsizlik nedeniyle özellikle üniversite mezunu olan gençlerin iş bulamamasın sonucunda "ulan üniversite okumayıp iş hayatına mı atılsak" diye düşünceler çıkıverir ortaya.bazen acaba bu zamanda değilde, bundan 1000 sene önce kapitalizmin,kan emici insanların bu kadar çok olmadığı doğanın para denen illet için katledilmediği zamanlarda gelseydik daha iyi olmaz mıydı?insan hayatının baharında belkide en güzel yıllarında bu kaygıları duyması ne kadar acı!türklüğümden her zaman gurur duyarım ama bir norveç bir isviçre vatandaşlarından ne eksiğimiz var?onların devlet babaları neden bizimkinden daha büyük bir baba?...
