kızlar artık anneleri gibi erkek eline bakan ve sırf gidecek başka yeri olmadığı için erkeğin her türlü pisliğine, şiddetine katlanan bir insan olmak istemiyorlar. bu sebeple üniversite eğitimlerine erkeklere göre daha fazla önem verirler.
24 yaşında mezun olduklarını düşünelim.
bir süre iş arayışı başlar.
25 yaşının ortasında iş buldu.
birikim aşaması başlar.
bu aşama esnasında yavaş yavaş vücut sinyaller verir ve ideal eş arayışları gözlenir. yalnız burada önemli bir sorun vardır. zira kızımız eğitimli ve donanımlı olduğundan beklentileri çok yüksektir. herkesi beğenmez.
bunun yanında toplumsal dürtülemeler vardır. alışılan format gereği mutlaka kendisinden yaşca daha büyük, kariyer anlamında daha yüksek birisi olmalıdır. buna şans mı kader mi denir bilinmez fakat kızımızın gerçekten kendine uygun bulduğu erkek en az 29 yaşındadır ancak o erkeğin gözü kendi yaş aralığındaki kızlardan çok, 20'li yaşlardaki kızlardadır.
sonuç olarak gerek ekonomik gerekse sosyal sebepler evlenme yaşının yükselmesi doğaldır. artık ha deyince düğün yapılmadığını herkes biliyor.
