bi arkadaşımla* gayet güzel eğittiğimiz, kedigillerden bi hayvan. tamamen yabancı olan birisine bile -kabul, ilk bir kaç dakika feci tırsıyolar- 10 dakika içinde alışıp onu yalamaya başlayan, bir kaç saat geçtikten sonra bu defa üzerine atlayıp suratını yalayan, sabah aynı kişiyi yalayarak karşılayan, golden retriever vari yılışıklıklar yapan çok vahşi köpek türü.
ha gerçi oyun oynarken bile sert bir hayvandır. koltuğun kenarına koyduğunuz kolunuzu ön ayağıyla tutup yalamaya başlar. "öff alice, daha yeni yıkadım elimi!" deyip kolunuzu çekmeye yeltendiğinizde hırlayıp gözünüze bakan, kolunuza biraz daha bastıran ve elinizi yalamaya devam eden duygusal ayı.
"lann!! bırak lan kolumu!" diye bağırınca tırsıp gidiyor, ama 5 dakikalığına. sonra geri gelip yalamaya devam ediyor.
bir de yemek varsa bir işin ucunda yapamayacağı şebeklik yoktur bu hayvanın.
tabii tüm bunlar yanıltmasın kimseyi. sokağa çıkınca yürüyüşü bile değişiyor keratanın. arabalar bile size yol veriyor.
doğru eğitimle çook başka bir ırk oluyor bu. golden rottweiler gibin bi şey. evde golden; dışarıda rottweiler.
parayı vurup bahçeli bi ev alınca alacağım ilk şey.
edit: yemek yerken yaklaşmayın şerefsize. sahip mahip tanımıyor.