insandan anlamayan,insan olduğunu başka bir şeyler uğruna unutan bir -iq söylemidir bence.
insan toplumda yaşamsı sebebiyle, ortak sevdikleri olması sebebiyle vs saygı duymak zorunadır.
hatta bazen hakı olduğu yerde büyüğüm deyip dilini kıçına sokmak zorunda bile kalabilir?...
ya da çok sevdiği birinin sevdiği diye susup kıçının üstüne oturabilir?...
ama sevmek bir zorunluluk değildir!olduğunu iddia eden piçle de teniste ya da diğer top lu sporlarda olamasa da çok pis kapışırım. hatta rencide olur. o derece!
yahu taşşşşaaaağk bir yana,
seni sevmeyen ölsün ne ya?
kim herhangi bir mantık uğruna bile sevgi verebilmiş ki?
ulan bizi insan yapan bir sevgi kaldı zaten!
onu da rahat bırakın!
parayla verilmeyen, manfaat orospuluklarına peşkeş çekilemeyen, puştu insandan ayıran bir o kaldı...
bırakın dilinizi ya da oranızı buranızı uzatmayı...
bari o kalsın; gerçek olan, gerçek kalan, kalacak....
kimseyi sevmeyen kimse ölmesin!
bununla da kalmasın sevmediğini ya da neden sevemediğini açık yüreklilikle söyleyenler en çok yaşasın!
bana göre en çok, toplumun, iş yerinin ya da belki sevdiceğinin bile dayatlamarına rağmen gerçek olmaktan vazgeçmeyen, yalakalığı reddedenler en çok yaşasın!...
