hocam kelimesinin hitap şekli olarak kullanıldığında kulağa çok itici gelmesi durumudur. hadi öğretmenlere o şekilde seslenmeye alıştık da, herhangi iki insan birbirine öyle seslenince çok sinir oluyorum. ankara'ya geldiğim günden beri dikkatimi çekmişti, sadece ankara'da kullanılmadığını da öğrendim sonradan gerçi. hele biri bana öyle dedi mi ne konuştuğumu unutuyorum sinirden o derece. boynuma yazı asmayı bile düşündüm "lütfen bana hocam demeyiniz" diye. anlamadığım şey, insanlar seviyor bu hitap biçimini. bende mi bir sorun var acaba?
edit: itici bulduğum kısım öğretmenlere, ilim irfan sahibi adamlara vs. hocam denmesi değildir. ben derslere gitmeye üşenen, tembel bir üniversite 2. sınıf öğrencisiyim. şimdi taksicinin biri neden çıkıp bana "hocam" diye hitap etsin ki?
