en başta senaristlere ve set ekibine yapılan ayıba karşı girişilen eylemin sloganı.
90 dakika bir dizinin senaryosu yaklaşık 90 sayfadır. bir haftada bir bütünlük sunan 90 sayfa öykü yazabilecek yiğitler önden buyursunlar.
set ekibinin işiyse daha farklıdır. adamlar karga bokunu yemeden karda kışta set kuruyorlar. her şeyi ayarlıyorlar sonra oyuncular geliyor. zamanında gecenin 4'ünde rumeli hisarı'na gelip akşam gitmek zorunda kalmış biri olarak bunun ne demek olduğunu şöyle anlatayım: ön görüşme, görüşme, çekimler ** falan derken 6 gün toplam 10 saât bile uyuyamadım. istanbul'a taşındığımdan beri ilk kez dudaklarım soğuktan ve ayazdan çatladı. 6 günün sonunda akşam eve gittim. üstümü bile çıkartamadan bayılırcasına uyumuşum. aradan iki saât bile geçmeden "işe geç kalıyorum" diye kalktım. müteveffa ablamı ve anamı salonda takılırken görünce işin bittiğini kavradı zihin.
düşünün bu anlattığım tek seferlik bir işti. bu adamlar her hafta böyle çalışıyorlar. uykusuzluk ile sarhoşluğun bedende ve zihinde benzer etkiler yarattığı bilinen bir gerçektir. insanlar bu insanlık dışı tempo yüzünden ölüyorlar.
reklamların saniye fiyatını artıracakları yerde diziyi sündürerek fazladan reklam almaya zorlayan kanal yöneticilerinin ayıbıdır bu durum. bu ülkede tek başına bir kanalı geçindiren diziler var. yani konu dizinin kendini amorti etmesi ya da para kazandırması değil; 7/24 tüm programları sırtlaması.
