evet itiraf ediyorum şevket'in sedefi görüğü sahnede muslukları doldurmaya başlayıp, ali rıza'nın öldüğü sahnede de açıp hüngür hüngür ağladığım dizidir. ta ki matmazeli görene kadar... işte orada gülmekten karnıma ağrılar girdi. zaten bahçıvanı da davulcu yapmışlardı, gözlerim ednan bey, behlül, bihter ve nihal'i de aramaya başladı. sonunda yazarların fantezileri gerçek oldu,diziler birleşti dedim.
şaka bir yana, reyting uğruna cılkı çıkarılmış olsa da, güzel diziydi. he türk halkının duygularını sömüre sömüre bitiremediler millet ağlamaya meraklı olunca o ayrı. normalde bitmesi planlanan sezonda yapılsaydı bu final, kimse tek kelime edemezdi. ama o sondaki boş evi kamerayla gezme sahnesi olmamış be. aşk-ı memnu'dan bu kadar da araklamayın dedirtti. hem size de yazık, o kadar uğraş evi boşalt, kesin geri yerleştirmek zorunda da kalmışsınızdır zaten.
o değil de, türk televizyon tarihi bu günleri de gördü lan. yaprak dökümü bitti!
