sevgili noel babacım, çocukluğumun tek kahramanı, karlar içinde geyikleriyle uçan adam, her yılbaşı gecesi olmayan bacamıza bakma sebebim, sonra bir şekilde yatağımın başına hediyemi koyan adam, masal kahramanım, hayal gücüm, sayen de yaşadığım çocukluk paha biçilemezdi. hala kar yağdığında bakarım öylece dağlara belki bir yerden çıkarsın diye.
ama sen yoksun değil mi? yoksun. hep kandırdın beni. o yatağımın başına konulan hediyeleri de sen koymadın zaten, aptal mıyım ben? değilim. çocukken de aptal değildim, sadece inanmak istediğim masallara inanıyordum ki hala da böyleyim, şimdi o çocukluktan bu erişkinliğe bi arpa boyu yol alamadığımı görmek canımı acıtmadı desem yalan olur, ben hala inanmak istediğim masallara inanmaya devam ediyorum...
hiç olmadığın için, hep beni kandırdığın için, hep yolunu gözlettirdiğin için bu sene sana ceza veriyorum! evet cezalısın sen!
bu yılbaşı senden bişey istemiyorum, bana hediye falan getirme, yani diyorum ki bu sene bi değişiklik olsun noel baba getirmesin sadece iktidarı götürsün, sonra tüm gidenlerimiz geri gelir zaten...
