son dönemlerde bir çok türk erkeğinde görülen bir sendromdur. kız tarafı ne kadar arkadaşça yaklaşsa da, onlar kızın her hareketinden illa ki alakasız anlamlar çıkartırlar. çok da önemli değildir kızın saç rengi, boyu, karakteri vs. kız kızdır işte. hiçbir seçicilik yoktur. onlara göre, kızla bir tek gün yalnız yemeğe çıkmış olmak, sadece 5 dakikadan fazla telefonda konuşmuş olmak veya sinemaya gitmiş olmak bile yeterlidir onun potansiyel sevgilisi olmaya.
bu insanlar farkında değildir, karşı cinsten gerçek bir dosta sahip olma ayrıcalığının.
"arkadaşlık" kelimesini yeterince idrak edememiş ve kendisine her gülümseyip merhaba diyen bayan arkadaşına "aha da bu kız kesin bana hasta diyerek" bi siktir git dedirten laflar başlığında zorla yer almayı becerebilen insan görünümlü, yontulmamış yaşam formlarının gündelik olarak yaptığı iş.
evirip çevirip neresinden bakarsam bakayım olay, ergenlik dönemi sanrısıdır... ürolojik bölge ve beyin, ait oldukları yerlere dönünce geçeceğine can ı gönülden inanmaktayım.
