zaman ne kadar da çabuk geçiyor bugün daha iyi anladım. şaka maka tam bir sene olmuş. yalnız bugün şunu da farkettim ki geçen 5 yılda ben çok bağlanmışım size. sanki ailem, arkadaşlarım gibi olmuşsunuz. şimdi düşünüyorum da ben şu anda bu kadar mutsuzsam, acaba sürekli birlikte olduğun insanlar ne haldedir? koca bir yıl geçmiş. hala inanmakta zorlanıyorum. sanki birden çıkıvereceksin gibi geliyor. hala bekliyorum, bekliyoruz.
eskiden de ölümün bir son olmadığını düşünürdüm. şimdi daha çok inanıyorum buna. zaten sen hiç gitmedin ki! aklıma gelmediğin tek bir gün bile yok. zaten sizinle yatıyorum, sizinle kalkıyorum. nasıl aklımdan çıkacaksın?
yalnız sen şimdi bir daha harika albümler çıkarmak için yardımcı olamayacaksın ya ona üzülüyorum. yani fiziksel anlamda. yoksa eminim ki onlar da hep seni düşünerek adım atıyorlardır. zaten yerine yeni bir baterist almak istememeleri de bunu gösterir. sen çünkü bateristten de öteydin herkes için.
bir şeyi merak ediyorum ama bu sorum hep yanıtsız kalacak onu da biliyorum. afterlife ı yazarken hiç hayal etmiş miydin böyle olacağını? bana o günden beri sanki biliyormuşsun da o yüzden yazmışsın gibi geliyor. bu arada sen gerçekten de oraya ait değilsin.
aslında yazacak daha birçok şey var ancak hiçbir zaman duygularını açıkça yansıtabilen biri olmadım. belki seninle yüzyüze tanışma fırsatını hiç bulamadım; fakat seni şarkılarına, müziğine aktardığın duygularınla tanıdım. elvedalara da hiç inanmam zaten o yüzden;
