Yıllar yıllar önce, ortaokul yillari, ders ise müzik. Öğretmen solfejden sözlü yapmakta ve sırası geçen öğrenci dışarı çıkmakta. Sırası henüz gelmemiş öğrenciler ise geyiğin türlü çeşitlerini aralarında şekillendirmektedir.
Ve öğretmen sana dönerek : "X, çok sesin çıkıyor" der.
insan hayatında bazı anlar vardır ki "ulan, ben ne bahtsızım" dedirtir. Mesela herkes konuşuyor iken, tam siz bir şey söylediğinizde derin bir sessizlik oluşur ya. işte öyle bir durum içerisinde kalan ve ağızdan çıkmış olan "ya, *rospuya bak, bir tek beni dinliyor sanki" lafı ile sözlüye kaldırmadan sıranın hoca tarafından geçirildiğinin anlanması ile bir kuşku düşer insanın içine.
Nihayet karne zamanı gelmiştir ve senin de takdir almak için gerekli 50 puanın karnende vardır. Ama takdirnamen iliştirilmemiştir karnene. Nedeni ise karnende zayıf olan tek ders gözüken müziktir.
Baba asker, anne öğretmen ise ve alıştılarsa her sene, her sene, gel de ağlama be!!...
