ben beğeniden bahsetmiyorum. hoşlanmaktan çıkmaktan takılmaktan hiç. ben aşktan bahsediyorum aşktan. düpedüz dosdoğru aşktan .
iki kişi yaşanandır aşk; delirmektir özlemden, sevgilinin gözüne sevdiğinin kokusuna hasrettir aşk. bir tek sözüne esir olmak, kelimeleri yutmak, bazen bazen nefessiz konuşmak. bir tek lafa hapis olmak, bir gülüşe kendinden geçmektir bazen aşk. ve bu aşk üç kişiyle yaşanmaz.
geceleri uykusuz geçirmek, ondan olan her şeyi onun gibi sevmek, dünyayı iplememek, kimseyi dinlememek, bazen kendine bile kulak vermemektir aşk. aşk ne olursa olsun mutlu uyanmaktır güne ilk aklına gelenin suretiyle. aşk bir dünya şeydir. aşk mutluluktur, özünde tebessümdür, kahkaha bazen. dünya döner sen onu düşünürsün, dünya ölür bazen o dur yine aklında. dalarsın, bakarsın, bir çok şeyden koparsın ama senden ayrı hep bir gülüş vardır yanağında .sevdiğinin armağanıdır, bu aşktan yapılmış pembe tebessüm sana..aşk herkese farklı. aşk her aşkta farklı .ama ne kadar farklı olursa yaşananlar, şu değişmez ki sadece iki kişilik yer var bu sofrada. üçüncü girdiğinde devreye, garip bir koltuk telaşı, anlamsız bir ekmek savaşı, sonunda bir açlar sofrasına dönüşür her şey ekmek paylaşılır, dostlar paylaşılır, her şey paylaşılır da bu dünyada, sevgilinin alnındaki ter, yanağındaki gamze, göğsündeki huzur, elindeki sıcaklık paylaşılmaz kimseyle. paylaşılırsa adı aşk olmaz zaten özünde.deli aşklar siler bunları bir bir. bırak alındaki teri, sevdiğinin gecesinin düşünü, beyninin tek kıvrımını, gözünün tek bakışını bile ödünç veremez kimseye. adı aşksa bunun üç kişilik olmaz yok üç kişilikse adı zaten aşk olmaz. *
.
