senelerce dirsek çürüten insanların kendi mesleklerinde yer bulamayınca başka işlere yönelmemesinden kaynaklanan bir durum olarak bilinmektedir. ancak mantık hatası vardır bu işte, adam senelerce okumuş, sıkıntı çekmiş, sonra neden gidip garsonluk yapsın? küçümsemiyorum garsonluğu ama amacı ve hayalleri bambaşka olan bir insan neden kendi mesleğini yapmaktan mahrum bırakılsın ki? kim bunu ister ki?
bir de şu yönden bakmak lazımdır, karnının doymasını istiyorsan, bir baltaya sap olmak istiyorsan, bazı aşamalardan geçeceksin arkadaş. önce iki bulaşıkla başlayacaksın işe, sonra gıda mühendisi olacaksın o yemekhanenin. kademe kademe ilerleyecek bu işler. ekmek artık aslanın ne ağzında ne midesinde, ne de diğer sindirim organlarında.
ekmek aslanın neresinde bilinmiyor bile artık! eh, bu da demektir genç arkadaşlar, işimiz daha zor ancak ümitsiz vaka değiliz elbette. sıyrılın bu bunalımlardan.
