öncelikle şunu itiraf etmeliyim ki, filme gitmemdeki büyük etken müziklerini redd'in yapmış olmasıydı. tam da beklediğim gibiydi zaten. harikaydı. ama benim söylemek istediğim şey başka. çağan ırmak'ın önünde saygıyla eğildim ben. çoğu insan filmi vasat ve beklentileri karşılamadı diye yorumlamış olsa bile. hep bu adamın nasıl bir hayalgücü var derdim bu filmde anladım o 40 yaşına gelmiş dünyaya farklı bir pencereden bakan çocuk. 'en güleryüzlü filmim oldu' demiş, gerçekten de öyle. gidin bu filme ve gülümsemenin umudun nasıl bir his olduğunu hatırlayın. yaşama sevinci aşılanmış şekilde çıkıyorsun filmden. çağlar çorumlu nun o gülen yüzü hipnotize ediyor, istem dışı sizde gülüyorsunuz. bir de genco erkal faktörü var ki, o oyunculuğun üstüne söyleyecek tek bir kelime yok. sen daha çok yaşa..
"uyandırmak için anlatılan bir masal anlatıyorum sana
dünyadaki bütün masalların aksine
uyanınca okunacak bir masal
bizim masalımız
dünyanın tüm masallarının tersine"
