uzun bir süre okula gitmediğimde ve uzun tatil dönemlerinde yaşadığım olaydır. vücud tembelliğe alıştığında ortaya çıkar genellikle.
herkes gibi lucid dreaming olayını yaşarken yaşadığım güzel olayları anlatabilirdim ben de. ancak ruh ve beden sağlığınız için yaşadığım en berbat olayı anlatmak istiyorum sizlere.
eternal sunshine of the spotless mind'i izleyenler hatırlayacaktır bu durumu. şöyle ki, yine okula gitmediğim bir öğleden sonra. saat 17:00-18:00 suları. uyuyorum, ama rüyada olduğumu biliyorum yine. sıkıldım, uyanmaya çalıştım. o anda kendimi yattığımı yerde, sırtüstü, gözlerim açık bir şekilde buldum. ama hareket edemiyordum. ve hayal olmadığından da emindim, çünkü televizyon açıktı, sesini duyabiliyordum, ışığını görebiliyordum. bir anda "ya hep böyle kalırsam" gibi düşünceler geçmeye başladı aklımdan.* kafayı yeme noktasına geldim en sonunda, gözlerimi kapadım. bir süre sonra neredeyse yarı ağlayarak uyanırken buldum kendimi. nefes nefeseydim. o gün bu gündür sırtüstü yatamıyorum, feci korkuyorum anlayacağınız.
en başlarda eğlencelidir lucid dreaming. fazla üstüne gitmeyin ama. kafayı yiyebiliyorsunuz. ölebilirsiniz bile. dikkat edin o yüzden. bi' rüyayı kontrol etmek için yaşadıklarınıza/yaşayacaklarınıza değmez.
