sel taşkını bir akşamüstü
bulutları bağrına basan
ağaçlara sordum seni
yaprak rüzgarı tutmaz dediler
uzun uzun baktılar yalnızlığıma
yangın yeri bir yürek
bir de yağmur gösterdiler
ne olur şu yağmurların
birdenbire yağanı ben olsam
rüzgarı düğümlesem saçlarına
bir daha bırakmasam
Öpsem kirpiklerini
süzülüp gözyaşlarına karışsam
Çağlayıp aksam çağlayıp aksam
yüzündeki ırmaklarla geçsem ovaları
dudaklarında denizlere çıksam
