--spoiler--
farfara ar. ferfere arapça
sf. 1. çok konuşan: dalmış gülüp konuşmaya yüzlerce farfara / yorgun kulaklarımda sürerken bu yaygara -y. k. beyatlı. 2. ağzı kalabalık. 3. yüksek sesle konuşan. 4. çok övünen.
--spoiler--
--spoiler--
fırça rum. rumca
a. 1. bir şeyin tozunu, kirini gidermekte veya bir şeye boya, cila sürmekte kullanılan, bir araya getirilerek bağlanmış kıl vb.nden yapılan araç: yer yer kireç artıkları ve fırça çizgileri duruyor. -r. h. karay. 2. mec. resim yapma sanatı ve biçimi. 3. argo paylama. 4. mdn. çökmeyi engelleyen bağların oynamasını veya kaymasını önlemek için aralara yerleştirilen direk parçası.
--spoiler--
