Yok öyle bir şey arkadaş. Kalırız biz dost deseniz de yavaş yavaş birbirinizden uzaklaşırsınız. Sonra bir bakmışsın ne dostu, yolda gördüğünde şaşırdığın sırf laf olsun diye 'görüşelim bir ara' dediğin kişilerden biri olup çıkmış. Ama unutamamışsındır hala. Gördüğünde hala oynuyordur bir yerlerin, kalbin çarpıyordur hızlı hızlı. Keşke dersin o lafı derken, lafın lafta kalacağını bilerek. Keşke görüşsek ya bir ara. Ama olmaz. Yolda karşılaştığında iki cümleyi bir araya getirmekten yoksun insanlar olmuşsunuzdur birbirinize karşı. O senin gözlerine bakar, sen onun gözlerine bakarsın. Size eşlik eden tek ses içinizden gelen sakin olmanızı söyleyen, her şeyin bittiğini tekrar tekrar hatırlatan sestir. Bir de kendinizden şüphe edip acaba dersiniz içten içe ? Ama olmaz. Ne gururunuz kurtarabilir bunu tekrar, ne de hala derinlere gömmüş olduğunuz sevginiz. Zar zor, kem küm yapılan bir vedadan sonra, son bir kez arkasından bakarsınız. Sonra önünüze dönüp gözlerinizi kapatıp derin bir nefes alırsınız. Sonra da sigaradan bir dal..
ilk nefesin dumanı ve gününüzün son sözü aynı anda çıkar dudaklarınızın arasından keşke.
