şehirden şehire değişecek durumda genelleme yapılmaması gereken ailelerdir.
Önceden Kredi kartları yoktu, Tüketim çılgınlığı, lüzumsuz harcamalar onlar bunlar yoktu. Bir evdeki en lüks eşya televizyon belki de dandik bir müzik setiydi(90dan önce onlar da yoktu), E küçük şehirde yaşıyorsan kira da üç-beş kuruştur.
Küçük şehirde yaşıyorsan marka mağazalar da yoktu önceden, yani uzun lafın kısası para harcamak basit üst baş, yemek ve kiradan öteye geçmezdi. Telefonlara sabit ücret de yoktu bak ayda 20 liranı telekom da çalmazdı.
haliyle ana baba çalışan memur aile yıllar yılı biriktirir küçük de olsa başını sokacak bir ev alabilirdi küçük şehirde. Akabinde aynı döngü Araba için de başlardı. önceden Alınacak araba da çok yoktu, En lüks arabanın ford taunus olduğu belki reno 19 veya 21 olduğu dönemler. 92de 71 milyon liraya sıfır reno toros aldığımızı hatırlıyorum.
90lardan 2000lere kadar da yine memur ev mev, dandik de olsa bir araba alabilirdi. Ama şimdi? büyük şehirde imkansız, küçük şehirde de günlük tüketim alışkanlıkları değiştiğinden aldığını harcamaya odaklı hale geldiğinden yeni aile kurmuş memurlar yapamaz. Ama yaparlarsa da küçük şehirde bunu yadırgamak olmaz.
Yadırgayanlar Analarının babalarının içtiği sigaranın yıllık giderini hesaplasın, üzerine de lüzumsuz harcamalarını koysun ne kadar yüksek bir meblağ tuttuğunu görüp uzun vadede neler alınabileceğini hesaplayabilirler.