sinema aşkıyla yanıp tutuştuğumdan ilk sene üniversiteye 3 ay gidip bıraktım. sanal dergi çıkardık, üç-beş yerde yazı yayınladık hepsi bu. O sene okuldan atılmışım. Sonraki sene dershaneye yazıldık tekrar hazırlanırız ayağına fakat af çıkınca saldım tabii dersleri. Neyse afla döndük, fakat yine sallamadım dersleri ve sınıfta kaldım. Ailem sağolsun başıma kakmadı bunları, ama ben bittim be sözlük. Yeter lan dedim, arkadaşlarım son sınıfa geldi ben hala okula başlayamadım dedim. Ya yine kalırsam korkusu başladı. Balkondan aşağıya bakıp derin düşüncelere daldığım çok olmuştur. Neyse o sene sınıfı geçtik, ama kafamda hep "millet mezun oldu, parasını kazanıyor biz hala ailenin eline bakıyoruz" düşüncesi vardı. Ama bir yandan da diyordum "ulan Allah büyük belki bugün onlar önde ama yarın senin onların önüne geçmeyeceğin ne malum." züğürt tesellisiydi işte ama yaşamak için tesellilerden başka neyimiz var ki? varmış. Bu yaz var mısın yok musun'a başvurdum, 111 bin tl kazandım. Onun için hayattan umudu kesmeyeceksin arkadaş, çünkü bliyordum andy dufrassne 19 sene sabretmişti, tam 19 sene. bense 4 sene de aldım mükafatımı. umudunuzu yitimeyin olm, çok ciddiyim.
