köşedeki parka inmişsindir ve o parka da gayet insani hislerle inmişsindir (malzeme olsun da yazı yazayım gibi insani hisler) ki bulursun, iki ayrı öykü çıkarırsın o parktan, yayınlanır hatta ödül alırlar, ama yaşlı bi kadın parkın köşeden koşarak gelir, ağzında dişi yoktur, bir avuç ekmek savurur parkın ortasına, sorar sana, kuşlar nerde, yanıtlarsın, işte yiyolar ya, hani kuş der sana, yanıtlayamazsın, çok yaşlıdır ama, ölümüne yaşlıdır, çöküp oturur, yüzünde korkunç bi gülümseme vardır, önündeki kuşları aramaktadır, kaçıp gidersin parktan, iki ayrı öykü yazarsın, ikisinde de yoktur o kadın, anca şimdi değinebilirsin, korkakça.
