memlekette de değil artık, şu dünyada en büyük vurdumduymazlık örneklerinden biridir. halen birileri onları "bölücülük"le, "olay çıkarmak"la suçluyor. bir parça yüreği olan anlamaya çalışır, bir gün devletin kolluk kuvvetleri tarafından evinden alınan ve bir daha kendisinden haber alınamayan, üstelik gözaltına alındığı devletçe reddedilen birinin eşi, kardeşi, annesi olsanız ne hissederdiniz?
en azından kara kitap'ı okuyanlar hatırlar, galip rüya'yı kaybettiğinde ne durumdaydı?
memlekette olup biten tüm bu olaylar karşısında bile sağduyulu olunur belki, fakat bir gün bu sözleri yazan kişi bu hali daha fazla kaldıramayıp üzerine benzin döküp kendini yakarsa fazla değildir.
