yer yarılsa da beni o halde görenler içine düşse denilen andır.
bunu ben bikaç kere yaşadım hepsinin ortak bi yönü ise osuruktan meseleler olmasıdır...
bi keresinden ablamların evine giderken müthiş bi gaz birikintisi mevcuttu bağırsaklarda... öyle ki bağırsaklar bağırsakta kurtulsak gibisinden mesajlar veriyordu, karnımı yırtarcasına 'osur ulan artık osursana' diye haykırıyordu ki adeta, bende siteye doğru giden patikamsı yolda kulağımda kulaklıklar kafamdaa kimseyi deli sikmediyse bu saatte burda gezmez düşüncesiyle, götümü yırtarcasnına (bir patlama gibisinden düşünün ama uzun bir patlama) osurdum... hemen ardından arkama reflex olarak bir döndüm ki ne göreyim aq...20 yaş civarında ahu gözlü nehir gibi saçları 1.80 boyu babyface yüzü ile baktığım (saniyenin yaklaşık binde biri) sürede bana cennetten düştüğünü düşündürten (aslına bakarsanız bi sikime benzemiyor olabilir o kadar zamanda ufak bi silüetini gördüm işte) kız yaklaşık 3-4 metre gerimden geliyordu... işte o an aklıma yer mi yarılsın, uzaylılar mı beni gelsin ışınlasın, o kızın mı başına oracıkta tuğla saksı bi bok düşsün de ölsün o olayı orada kapatacak ne varsa geldi aq. uzaylılar kaçırsa en güzeli olurdu 'ben deyil yeaaa uzaylılar osurdu!uçan daireden geldi o ses' diye inkar yolları bulurdum... yer yarılsa 'eee koca yerküre kolay yarılmıyo yarılırken çıktı muhtemelen o ses' derdim... kız ölse ki en yüksek ihtimal bu o kadar gaza maruz kalınca yaani * gelen polislere 'valla kız son nefesini götünden verdi gitti allah gani gani rahmet eylesin' derdim...
nitekim hiçbiri olmadı şimdi ise 'bi daha arkama bakmadan osurursam götümü sksinler' diyorum. bir daha böyle birşeyi yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim...
entryden çıkarılacak ders: kuytu muytu demeyin osurmadan önce arkanıza bakın.
