ne kötü ne illet ne berbat kahrolasıca bir histir bu. unutmaya çalışmakla unutulmak arasında gel gitler yaşanır. aklın en ücra köşesine sığınma hakkı isteyen bir mültciyi barındırır gibi saklarsınız. zamanın zaman aşıma uğraması gerekir yinede izi kalır cümlelerin. unuttum demek bile hatırlamaktır ya aksini düşünmek kalbinizi yorar acıtır ruhunuzu erişemez ulaşamaz bağlanamazsınız ya körü körüne işte öyle boşlukta sallı durur her duygu kaldırıp atasınız gelir yine olmaz yine olmaz her nasılsın sorusuna iyiyim ben denir koskoca bir yalanla birlikte.*
