eğer patronunuz kadınsa yaşayacakalarınız;
-erkeklerden daha acımasız olurlar
-asla bağırıp çağırmazlar ama öyle pis iğneleri vardır ki batırınca eşekkten düşmüş karpuza benzersin, tansıyonların falan fırlar.
-sabahları sizi ilk gördüklerinde ne giyinmiş ne takmış diye oyle bir süzer, öyle bir bakış atarlarki karşınızda tatar ramazan var sanırsınız.
-hemen yanıbaşlarındaki bir evrakı almak için bile taaa öteki odadan sana telefon açar şunu verebilirmisiniz lütfennnn derler. ha unutmadan her laflarına mutlaka lütfen ile başlarlar ama o lütfenin öyle bir şöyleniş şekli vardır ki tokat atsa daha iyi.
-yanlış bulmaya programlandıkları için anlattığınız işleri anlamamakta ısrar eder, nasıl okumuş bu yaaa diye derinnn düşüncelere gark olmanızı sağlarlar.
-mesela hep rejimdedirler asla kilo veremeler ,ama hep sürer bu. sürekli diyetisyen değiştiriler, spora giderler ama sonuç nafile, asla beceremezler. mümkün olsa çalışanlarına benim yerime sen kilo versene lütfennnn bile derler.
-asla ondan şık olamazsınız. olursanız eğer o gün bir arıza çıkar.
-kapris yapmadığı gün bugün iyi değilim der soluğu psikoloğunda alır. kadın boşluğa düşer yahu.
-en sonunda dayanamayıp patladığınızda tanıyamazsınız o kadın gider iki gün için melek gibi bir kadın gelir ,ama hemen gider pek kalmaz.
Anlatmakla bitmez yaşayan bilir. Eğer bunlara rağmen çalışmaya devam ederseniz benim gibi "sınandım ben sınandım ve direk cennete gitmeye hak kazandım"diye düşünürsünüz.
madalyalar ne tarafta hocam.
