diyalogsuzluğu dert ettirmeyen film. bakışlar, hareketler kafi derece de konuşuyor zaten. hele bir üçlü sahne vardır ki estetizm yüklülük budur. uzak doğu sinemasından bir de aşk zamanı çıkmıştı. görsellik tandanslı. son yıllara dair ses getiren.
fakat kanımca boş ev'in yeri ayrı. o malum ağlamalar ve teselli edişler filme tuhaf gözlerle bakmama neden oluyor. aynı, ölünün itinayla sarıp sarmalanması gibi...
kim ki duk, yakın zaman modern sinemasının resmini çizmiş. yalın ve manidar...
(bkz: başyapıt)
10 üzerinden 8.5!
