çok şaşıralacak, "olur mu böyle kepazelik?" denecek bir durum değil olması gerekendir.
soyut görüşlerin somut temelleri vardır.
komunist ideoloji veya diğer sosyalist görüşlerin hepsi işçi sınıfı yani genel olarak fakir, yoksul kesimler için kurgulanmış, bu kesimin dertlerine, sorunlarına çare olması beklenen fikirlerdir.
bu açıdan fakir birinin bu ideolojilerden birini seçmesi kadar normal bir şey yoktur asıl abuk olan bu kişinin zamanla zenginleşmesine rağmen hala aynı şeyleri savunması, durumu ile alakası olmayan görüşleri dillendirmesidir. (tam tersi de gerçekleşebilir.)
çünkü zengin biri için bu ideolojilerin verecegi hiçbir şey yoktur. ideolojiler iman ettiğimiz dinler değildir. zamanla kendi içinde değiştirilebilir veya tamamen başka birine atlanabilir.
bu durumu kötü göstermenin hele ki materyalist bir görüş için idealist eleştiriler savurmanın hiçbir anlamı yoktur.
2-3 arabası olan bir aile için 'toplu taşımayı geliştirecegiz' vaadinin ne gibi bir değeri olabilir?
veya tam tersi
alış-veriş yaptığı tek yer bim olan biri için global ölçekte serbest ticaretin ne anlamı vardır?
başlıkta yazan şey olmaz ise: iş yerinde kar maksimizasyonu için çabalayıp, sigortasız işçi çalıştıran, sendikalar ile pazarlıga oturup, üç kuruş daha fazla kar için sekiz takla atan ama işten çıkıp arkadaşları ile buluşunca 'sosyalizm bir melekti yavrum' geyiğine devam edenlerin türemesini sağlar.
hatta bunların içinden işçileri motive etmek için 'devrim olunca zaten her şey sizin, sıkın dişinizi' diyenler bile çıkar. asıl haysiyetsizlik budur. (ne yazık ki bunlar bize pek yabancı olaylar da değil.)
zamanla insanların görüşlerinin değişmesi onursuzlukla, döneklikle, şeref ile alakalı konular değildir. hem maddi durumu değişen hem dünyayı algılama şekli farklılaşan kişinin bunu fikirlerine yansıtmamasını istemek saçma olur.
ayrıca bu durum yeni yetme dönemlerinde bir görüşe bağlanıp hayatı boyunca odun gibi ne kısalıp ne uzayan bir insanın durumundan daha saygı duyulasıdır.
