üstümde bir kilo yudum içmişcesine garip bir hafiflik var;
sebebini eski sevgilimin yeni bir sevgilisinin olmasına bağlıyorum.
üstümden adeta bir yük kalktı, meğer ihtiyacım olan tek şey hayatına birinin girmesiymiş!
ben elimden geleni yaptım sözlük, aşk kırıntılarımla doyurmaya çalıştım ikimizin gönül açlığını ama olmadı, vicdanım rahat, huzurluyum.
ayrıca umduğum gibi yıkılmadım, yıkılmadığımı görmek beni daha da güçlendirdi üstelik, 1 saat sürdü yasım, artık sevgi diye adlandırdığım duygunun yerini bambaşka bir şey aldı. hayır nefret değil, mahremiyet duygusu.
beni ona çeken ne varsa, şuan aynı hızla itiyor...
...ve bütün bağlar bir maille kopar. the end *
