yazarların bir anlık duygu yoğunluğu yaşayıp akabinde üzüntülerini atlatmak ve kendilerine gelmek için dinlediği şarkılardır. benim böyle durumlarda dinlediğim şarkı just like a pill idi, ama farkettim ki bu şarkıyı dinleyince kendime gelemiyor, aksine daha çok kendimden geçiyorum. bu yüzden kendime yeni yeni şarkılar buldum; running to the edge of the world, coma white, hareket vakti.
