mahsun kırmızıgül'ün yönettiği filmlerinden tek izlediğim filmdir.önyargısız bir bakış açısıyla ama biraz da pek birşey ummayarak izlemeye başlamıştım.sonra izledikçe baya baya sevdim filmi.izlediğim çoğu filmden -ki buna yabancı filmler de dahildir- gayet iyi kotarılmış bir filmdir kanımca. izleyen kimselerin pek dikkatini çekmediğini sandığım bir sahneyi hatırlatayım: mahsun, balık kasalarını taşırken acı haberi öğrenir. kendini yerlere atar ağlarken,balıklar yerlere saçılır. kamera yerde çırpınann balıklara zoom yapar.arka planda da aynı şekilde çırpınan bir baba vardır.
