onlarca azınlıktan oluşmuş ülkede herkes gül gibi geçinip giderken ortak bir şekilde kürtler nefreti üzerine topluyorsa bir nedeni vardır.
muacir'im ben, neden kimse benden nefret etmiyor? nasıl oluyorda "türk'üm" demekten gurur duyuyorum?
hadi muacir zaten türktür diyelim, yugoslav kökenli akrabalarım var, onlar için de aynı şey geçerli.
herkes bu milletin bir parçası olmakla yani türk olmakla gurur duyarken birisi çıkıp ağlamaya başlarsa, "götü kaşınıyor herhal" diye düşünürüm.
