yavuz turgul, şener şen, çetin tekindor ve cem yılmaz'ın ustalıklarını kanıtladıkları filmdir.
film için olağanüstü diyebiliyorum. katil çolakzadeymiş ya da asit ömermiş, hiç umrumda olmadı. film bambaşka bir şeyler anlatıyordu.
ferman'ın eşiyle, idris'in eşinin arasındaki farkı görenler, kadınları daha iyi tanıyabilirler. kadın güçlü olmalıdır.
peki ya babalar? çolakzade ile pamuk'un babasının arasında ne kadar fark var ki? bir baba kızı için neleri yapabildiğini görmekteyiz.
neyse daha uzatmayayım. filmde binlerce cümle vardı. aklımda kalan tek cümle var. çolakzade'ye ait bir cümle:
''önemli olan vicdanın sızlarken yaşayabilmektir!''
