insanın içini adeta kemiren bir huy. bir nevi tırlatma sebebi. söz konusu merak giderilmeyen türdense, imakansızsa, ulaşılmazsa artık merak olmaktan çıkmıştır. nedir bilmiyorum ama merak ın çok ötesindedir bu şey. düşünsenize bir şeyi deliler gibi merak ediyorsunuz. bir kişinin ne yaptığını ama yok o bu dünyada ve cevabını bilmiyorsunuz. cevabı almak için de ne yapacağınızı bilmiyorsunuz. aslında bir yol var ama o yol gidericek mi bu merak ı onu da bilmiyorsunuz. bu, sanki içinizde var olan bir hücrenin günden güne sizi kemirerek tüketmesi. eksilen parçaların her canınız acıdığında yok oluşunu izlemenin verdiği ızdırap yorar beyninizi, artık başa sararak aynı şeyleri düşünmekten siz de sıkılmışsınızdır. ama bir aldanmayla sanki her defasında, her düşünmeye başlamadan bir çıkar yolu bulmaya çok inandırmışsınızdır, düşünmeden alıkoyamazsınız kendinizi. tatmin olmak istersiniz çünkü. bir cevap almak. mümkün olmadığı da tüm bu yoğun duygular kadar gerçektir. ve tabii yine savaşı imkansızlık kazanır. hiçbir soruya ulaşamadığımız her şeyi kabullenip yaşamaya devam ederken, çevremizden her gün eksilen insanların nereye gittiğini bilmeden yaşamaya devam etmek.
bizim böyle belirsiz yaşamamızı sağlayan şeylere boyun eğmek merak ediyorum cümlesini kendi kendimize sormamızı sağlar her defasında.
