türkiye gibi ülkelerde kamu kurumlarında, özel sektörde liyakat yerine bir cemaate veya bir dünya görüşüne yakınlık-uzaklık kriter olur. laik çağdaş atatürkçü çevrelerde de aynı hastalık vardır, bunu inkar etsek de gerçektir. bürokrasi de ağırlık kimin elindeyse, güç kimdeyse hükmeden odur. kemalist kadrolaşma ile gülenci kadrolaşma bugün karşı karşıya geldi. akp iktidarından önce mutlak güç kemalistlerdi şimdi cemaat "ben de varım" diyor. kemalist kadrolaşma zamanında cemaati veya o düşünceye yakın insanları dışlamasaydı liyakatı konuşacaktık bugün. bugün liyakat yerine dünya görüşü, çağdaşlık, atatürkçülük, cemaatçilik konuşuluyorsa, kadrolaşmadan bahsediliyorsa suçlu sadece karşı taraf değildir. karşı taraf da doğal olarak diyor ki; "önce onlar başlattı."
kadrolaşmak kötü bir şeydir. bir insan eğer bir branşta yeterli bilgiye deneyime sahip değilse onu oraya getirmek doğru değil. sonuç olarak sadece trt'de değil, tsk'da kadrolaşma var, maliye bakanlığında kadrolaşma var, tedaş'ta kadrolaşma var, telekom'da kadrolaşma var, migros'ta kadrolaşma var, tansaş'ta var, bim'de kadrolaşma var, teknosa'da kadrolaşma var, alarko'da var. bu illet bizi sarmış sarmalamış durumda, kolay kolay vazgeçemeyiz.
