güven hassas mizanlar ile çevrili, çok alıngan, havadan nem kapan, gitti mi zor gelen, geldi mi de gitmesi ihtimali olan bir histir... güven sadeliklerin içinde kendini daha iyi gösterir, aşırılıklar ise onun kaybedilmesi risklerini doğurur.
güven kırılması; etkisi hiç geçmeyen bir durumdur... bir cam bardağı kırın, sonra parçaları birbirine yapıştırın, hala o iz orada kalacaktır, bardak ayakta olabilir ama artık eskisi gibi durmayacaktır.
peki "güven" kavramını karşımızdakine nasıl hissettirebiliriz ? bu öyle zannediyorum ki çok basittir: 1-eylem 2-istikrar... bunlar sağlandımı karşımızdaki ister sevgilimiz,ister arkadaşımız,ister dostumuz vs.. olsun güven duygusu zamanla aşılanacaktır. en adi hırsıza bile bazen dostlarının mutlak güven duymasının sırrı budur.
