CJ hoşlandığı kızın amfide dört bir çevresinde oturmuştur. Kızın erken geldiğini bildiği için kızla beraber gelir ve yerini tutar. Ders sırasında gözü o kızdan başkasını görmez. O kız değil, melektir aslında. Melekleri inceler gibi izler kızı bir hafta boyunca. Arada konuşur tabi ki. *
Bir gün o meleğin diğer şubeden bir arkadaşı olan D ile aynı yurdu paylaştığını öğrenir. Hatta aynı kattalardır. Hatta odaları da yanyanadır. CJ bunu ilk duyduğunda inanmak istemez. Sonra gözleri dolar. Sevinçtendir sevinçten...
Daha sonra D ile normal mesajlaşma ritüellerini gerçekleştirir. Bütün gece mesajlaşırlar. Sabaha karşı D'nin sms denen fasilitesi bitmiştir.D Gece 4 sularında meleğin telefonunu alır ve CJ'ye mesaj atar.
"...bu arada bu telefon Meleğinin numarası. Kaydet bak." ile biter mesaj.
CJ kaydeder. Tabi D ile mesajlaşmalara devam edilir. Numara artık CJ'dedir. Bir akşam tiyatro bahanesiyle resmiyette D tarafından CJ ile meleği tanışırlar. Kaynaşamazlar. Melek CJ'nin düşündüğünden çok daha soğuktur. Neredeyse konuşmaz. CJ bu duruma çok içerler. D ile konuşur doğal olarak.
D kızın çok utangaç olduğunu, önlerinde daha çok sene olduğunu, zamanla işlerin oturacağını söyler.
Aradan 2 gün geçmesiyle CJ meleğine ilk mesajı atar. "...Numaranı D den aldım. Umarım bir sorun olmaz." la biter mesaj. Sorun olmaz. Mesajlaşırlar. Mesajlaşmak değildir aslında bu. CJ meleği ile samimi olabilmek için bildiği bütün numaraları dener. Fakat meleği yine aynı davranmaktadır.
Meselenin kişisel olduğunu düşünür ve birkaç gün mesaj atmaz. Meleğinden bekler. O da mesaj atmaz.
Gönül bu, hoşlanıyordur işte CJ. Ve halen mesaj atmamaktadır.