Çocukluğumdaki vitrindir eski bir fincan.. Hatırlarım misafir oda denirdi o hep ve daima kapısı kapalı odaya. meşin koltuklarımız vardı, Üzerleri beyaz çarşaflarla örtülü birde divan.. küçük komidimsi bir varlık olurdu bir köşede.. altı iki kapılı, ve kapalı , üstünde camekanlı bir raf olurdu..
o rafta annemizin gözü gibi koruduğu kahve fincanları olurdu.... ve çok iyi hatırlarım çoğunun kulpları kırıktı. kız arkadaşımın binbir zorluk ve gizlilikle geldiği bir gün yaptığım kahvelere iki tane sağlam filcan bulamadığımı hatırlarım....
Ne zaman bir kahve yapmak isteseler bana o kırık kulplu fincanlar gelir aklıma.. Belki , belkide o eski kız arkadaşım... Sorarlarsa içmem derim her seferinde ve hatırlarım yeniden o günleri.
